سفارش تبلیغ
صبا ویژن
خواهان دنیا مباش ، خدا زشتیهاى آن را به تو خواهد نمود و بى خبر ممان که از تو بى خبر نخواهند بود . [نهج البلاغه]

ورزش

 
 
?? خاصیت معجزه آسای آب(سه شنبه 89 مرداد 19 ساعت 3:54 عصر )

?? خاصیت معجزه آسای آب

 

آیا از فواید بسیار زیاد آب اطلاعی دارید؟آب دارای چه فوایدی می باشد؟
 
اکسیژن از طریق خون به عضلات منتقل می شود. در صورت نرسیدن اکسیژن به خون، عضلات اسیدلاکتیک ترشح می کنند که گرفتگی عضلانی به وجود می آورد. آب کافی یعنی تامین اکسیژن خون.
 
 مصرف منظم آب به مغز کمک می کند تا دمای بدن را کنترل کند. برای حفظ رطوبت چشم ها، بینی و دهان، بدن به آب نیاز دارد. آب علاوه بر نرمی مفاصل، از اعضای بدن محافظت می کند.
 
به گزارش MSN از کل وزن بدن 60 درصد آن از آب تشکیل شده است که هر روز مقداری از آن از طریق عرق کردن، ادرار و نفس کشیدن از دست می رود. اگر چه مصرف روزی ? لیوان آب توصیه شده است اما در واقع مقدار آب مورد نیاز بدن به عوامل مختلف از جمله جنسیت، سن، فعالیت بدنی، آب و هوا، ابتلا به بیماری و ... ارتباط دارد.
 
یک فرد سالم و فعال با یک رژیم غذایی سالم می تواند آب مورد نیاز بدن را تامین کند.

 نکات زیر درباره نوشیدن آب خواندنی است:
 
* قبل از احساس تشنگی، آب بخورید.
 
* به هنگام فعالیت بدنی آب را قبل از فعالیت، در حین آن و پس از ورزش کردن بخورید.
 
* آب را به نوشیدنی های دیگر ترجیح دهید.
 
* آب بدن را از طریق میوه هایی مانند گوجه فرنگی، هندوانه، طالبی، کرفس و خیار تامین کنید. خوب است بدانید که زمان دقیق مصرف آب اهمیت زیادی دارد و حداکثر تاثیر را روی بدن خواهد گذاشت.
 
* مصرف ? لیوان آب، ناشتا، اعضای داخلی بدن را فعال می کند.
 
* مصرف یک لیوان آب نیم ساعت قبل از هر وعده غذایی، به هضم غذا کمک می کند.
 
* خوردن یک لیوان آب قبل از حمام به کاهش فشار خون کمک می کند.
 
* برای جلوگیری از سکته مغزی یا حمله قلبی، قبل از خواب یک لیوان آب بخورید.
?? خاصیت مهم مصرف آب عبارتند از:
 
* سلامت پوست: رطوبت پوست مانع پیری می شود و پوست سالم تر می ماند.
 
* سردرد: ?? درصد مغز هر فرد از آب تشکیل شده است. بنابراین کمبود آب بدن، باعث سردرد می شود.
 
* کمر درد: این ناراحتی بر اثر کمبود مایعات در بدن به وجود می آید. دیسک های موجود در قسمت کمر هر انسان پر از مایعات است و مانند کمک فنر عمل می کند، فعالیت بدنی منظم و میزان کافی مایعات، دیسک ها را آب رسانی کرده و به آن ها اجازه می دهد تا قسمت فوقانی بدن را حمایت کنند.
 
معمولا مایع درون دیسک در تحمل ?? درصد وزن بدن نقش دارد در حالی که خود اسکلت دیسک تنها در تحمل ?? درصد وزن بدن نقش دارد. افت مایعات، اسکلت را مجبور می کند وزن بیشتری را تحمل کند و در نتیجه درد و ناراحتی به وجود می آید.
 
* کاهش عفونت: سیستم لنفاوی موجود در بدن وظیفه دفع ضایعات را دارد. این سیستم قبل از ورود سموم به جریان خون، آن ها را می شکند. آب ناکافی در سیستم لنفاوی در بدن اختلال ایجاد می کند و در نتیجه مقاومت بدن را در مقابل عفونت های خطرناک کاهش می دهد.
 
* تمرکز: آب می تواند سموم موجود در بعضی از فرآورده های غذایی مانند افزودنی ها و مواد نگه دارنده را از کبد دفع کند و باعث فعال تر شدن فرد و افزایش تمرکز می شود.
 
*  آرتروز: آب در نرم کردن مفاصل بین استخوان ها نقش اساسی دارد. کمبود آب، سایش بین سطح غضروف ها را افزایش می دهد و در نتیجه باعث درد و ورم مفاصل می شود.
 
* بوی دهان: بوی نامطبوع دهان نشانه بارز کمبود آب بدن است. آب دهان در از بین بردن باکتری های موجود در دهان و آب رسانی به زبان نقش موثری دارد.
 
* گرفتگی عضلات: اکسیژن از طریق خون به عضلات منتقل می شود. در صورت نرسیدن اکسیژن به خون، عضلات اسیدلاکتیک ترشح می کنند که گرفتگی عضلانی به وجود می آورد. آب کافی یعنی تامین اکسیژن خون.
 
*درمان آسم: آسم، مشکل قوه هاضمه و حالت تهوع صبحگاهی را با مصرف آب کافی پیش گیری و یا درمان کنید.
 
* فشار خون بالا: تقریبا ?? درصد حجم خون از آب تشکیل شده است. بنابراین حجم خون با مصرف آب ارتباط تنگاتنگی دارد. به محض افت حجم خون، مویرگ های کم تر فعال بسته می‌شود تا قسمت های فعال تر به خون کافی دسترسی داشته باشند. با بسته شدن رگ ها، به عضلات فشار وارد می آید و مصرف آب می تواند فشار وارد بر عضلات را تسکین دهد.

 

 



 
مضرات مصرف قند مصنوعی در ورزشکاران(دوشنبه 89 اردیبهشت 20 ساعت 10:43 عصر )
1- مصرف قند و شکر و مشتقات آن بعد از تمرین : موجب سستی و کسالت می شود و چربی خون نیز بالا می رود برعکس خرما، زیرا قند و شکر برای جذب خون نیاز به مواد دیگر دارد که معمولاَ آن را ندارد و برای جذب شدن از مواد ذخیره شده بدن مثل کلسیم، کروم، منیزیم و. . . . استفاده می کند بنابراین با مصرف شیرینی جات بعد از تمرین بدن بسیاری از املاح مفید و ضروری خویش را از دست می دهد، که موجب لطمه به سلامتی و صحت بدن نیز است.


2- مصرف قند و شکر ( شیرینی جات ) موجب تصلب شرائین و بیماریهای قلبی می شود و چربی خون نیز بالا می رود: زیرا در تحقیقات معلوم شده که کبد از اسید استیک کلسترول می سازد و مستقیم تحویل خون می دهد. قند و شکر اسید استیک ایجاد می کند و در نتیجه به طور غیر مستقیم اسید استیک در جدار رگها رسوب می کند. ضمن اینکه ترشح زیاد انسولین نیز همراه با چربی است. همچنین موجب بی نظمی و اضطراب ضربان قلب می شود.


3- قند و شکر ( شیرینی جات ) موجب بی نظمی در انجام وظایف بدن می شود: زیرا قند و شکر برای جذب، بسیاری از املاح مفید و کمیاب بدن را از بین می برد، و از طرف دیگر با کمبود این املاح آنزیمهای لازم ترشح نمی شود و اختلال در نظم بدن بوجود می آید (0کتاب الدواء بالماء ).


4- موجب ناراحتی‌ها و بیماریهای کبدی می شود: زیرا قند زمانی برای مصرف سلولها قابل استفاده است و می تواند تولید انرژی کند که به صورت منوساکارید (قند ساده) درآمده باشد در غیر اینصورت کبد باید این کار طاقت فرسا را انجام دهد و قند را برای جذب آماده نماید که در جریان این امر فشار زیاد به کبد وارد می شود.


5- قند و شکر (شیرینی جات) در واقع موادی مرده است که املاح و مواد معدنی آن در قسمت کارخانه از بین می رود. و نیروهای حیاتی خود را کاملا از دست داده است (با ترکیب شدن با مواد دیگر یا با حرارت شدید) ضمن اینکه با داروهای شیمیایی سفید می شوند و زیان آن واضح است.

6- خوردن قند و شکر موجب درد مفاصل و استخوان می شود، زیرا با خوردن آن کلسیم بدن بر ای جذب شیرینی مصرف می شود در نتیجه موجب پوکی استخوان و نرمی آن می شود. ضمن اینکه اختلال در نسبت کلسیم و فسفات بدن ایجاد می کند.


7- اثر شیرینی قند و شکر بر سیستم دفاعی و اعصاب بدن. از نظر علمی ثابت شده است، که خوردن قند و شکر قدرت گلبولهای سفید در از بین بردن میکروبها را کاهش می دهد بطوریکه موجب ضعف سیستم ایمنی بدن و تعطیل شدن وظایف بدن است. از طرف دیگر شیرینی جات مصنوعی موجب از بین رفتن ویتامین‌های Bکه برای اعصاب و بدن حیاتی است می شود. در نتیجه ناراحتیهای عصبی ایجاد می کند. دکتر جانسون دورفیلی می گوید: شیرینی جات مصنوعی یکی از غذاهای مهلک جسم است و موجب اضطراب و اختلال در سیستم عصبی انسان می شود.


8- موجب ناراحتیهای کلیوی می شود: زیرا دفع مایعات بدن را زیاد می کند که به مرور بافتهای داخلی کلیه دچار اشکال می شود. از طرف دیگر موجب تشکیل سنگ در مجاری ادرار می شود که از کلسیم ته نشین شده تشکیل شده است.


9- مصرف شیرینی جات مصنوعی موجب انواع بیماریها و ناراحتیهای زنانه می شود از جمله: کیست تخمدان، فیبرم، میوم، افتادگی رحم و مثانه، دردهای شدید در هنگام پریود (کتاب 15روزتاسلامتی جمشید خدادادی صفحه 202).

10- به طور کلی مصرف بی رویه شیرینی جات و قند و شکر بیماریهای دیگری نیز ایجاد می کند از قبیل: افسردگی، بیماریهای دندان و لثه، ناراحتی‌های پوستی، یبوست، انواع ناراحتی‌های عصبی، بی خوابی و پرخاشگری کودکان و . . . . (کتاب 15روزتاسلامتی جمشید خدادادی و کتاب الدواء بالماء دکتر صلاح الاجوی) با توجه به مضرات بسیار زیاد شیرینی جات آیا باز هم ارزش آن دارد که شخص شیرینی جات مصنوعی مصرف کند؟



لازم به ذکر است که بهترین جایگزین قند و شکر، عسل می باشد که بوسیله آن می توان انواع شیرینی جات سالم و مفید را تهیه نمود و یا شیرینی جات طبیعی دیگر مثل خرما، شیره خرما، انگور و . . . . . .



 
بخورید و فورا لاغر شوید(پنج شنبه 89 اردیبهشت 2 ساعت 9:14 صبح )

با مصرف غذاها و نوشیدنی های رژیمی، متابولیسمتان را بـالا بـرده و کالری بسوزانید. پس دفعه بعد که برای خرید مواد غـذایی بیرون می روید، یادتان نرود که این مواد را هم جزء لیست خرید خود قرار دهید.

 
یادتان بـاشد:

میزان کالری مواد غذایی اهمیت زیادی دارد و هیچ چـیز را نمی‌توانید جایگزین یک رژیم غذایی متعادل و برنامه ورزشی منظم کنید.

این 10 ماده غذایی عبارتند از:


1- آب:
تحقیقات جدید اشاره بر این دارند که نوشیدن آب، کاهش وزن را تسریع می‌بخشد. محققان در کشور آلمان دریافته اند که متابولیسم افراد مورد تحقیق، با نوشیدن حداقل 17 اونس آب، تا 30 درصد افزایش یافته است. این نوشیدنی طبیعی همچنین اشتها را نیز کاهش می دهد و با کمک به دفع سدیم و سموم بدن، نفخ و باد شکم را نیز از بین می برد. نوشیدن کافی آب در طول روز باعث می شود که دیگر تشنگی را با گرسنگی اشتباه نگیرید!

 


2- چای سبز:
تحقیقات نشان می دهد که عصاره چای سبز، متابولیسم بدن را افزایش داده و به کاهش وزن کمک می‌کند
. این چای که در روحیه نیز تاثیر مثبت دارد، خواص ضد سرطانی نیز در داشته که از بروز بیماری های قلبی نیز جلوگیری می کند.

 


3- سوپ:
با خوردن یک کاسه سوپ به عنوان پیش غذا، هم کمتر غذا خواهید خورد و هم سریع‌تر چربی می سوزانید
. بر اساس تحقیقات انجام گرفته، سوپ در کاهش اشتها تاثیر بسیار شگرفی دارد، به این دلیل که از مایعاتی تشکیل شده که گرسنگی را برطرف می‌کند. در این تحقیق، زنان می بایست از بین سه پیش غذایی که دارای 270 کالری بودند، یکی را انتخاب می کردند. زنانی که سوپ مرغ و برنج را انتخاب کردند، 100 کالری کمتر از سایرین مصرف می‌کردند.
 


4- گریپ فروت:
رژیم گریپ فروت افسانه نیست!
محققان دریافته اند که شرکت کنندگانی که با هر وعده غذایی یک نصفه گریپ فروت مصرف می نمودند، به طور متوسط 6/3پوند وزن کم کردند. این تحقیق اشاره بر این دارد که ویژگی‌های خاص غذایی موجود در این میوه سرشار از ویتامین
C، باعث پایین آوردن سطح انسولین خون می شود که به کاهش وزن می انجامد. نکته: اگر از داروهای خاصی استفاده می‌کنید، حتما از پزشک خود سوال کنید که احیانا گریپ فروت اثر منفی روی آنها نداشته باشد.

 


5- سیب و گلابی:
براساس تحقیقات انجام گرفته، زنان چاقی که به رژیم غذایی خود سه عدد سیب یا گلابی کوچک افزودند، نسبت به زنانی که میوه را در رژیم خود وارد نکردند، بیشتر وزن کم کردند.
افراد میوه خوار میزان کالری کمتری در روز مصرف می‌کنند. مصرف این میوه های سرشار از فیبر و کم کالری، باعث می شود که احساس گرسنگی شما برطرف شده و کمتر غذا بخورید.

 

 
6-کلم بروکلی:
تحقیقات بسیار زیادی رابطه بین کلسیم و کاهش وزن را به اثبات رسنده اند. کلم بروکلی نه تنها سرشار از کلسیم است، بلکه سرشار از ویتامین
C می‌باشد که جذب کلسیم را نیز بالا می برد. این ماده غذایی همچنین سرشار از ویتامین A و فیبر است. این کلم که هر فنجان آن فقط 20 کالری در خود دارد، نه تنها با چربی ها مقابله می‌کند، بلکه حاوی مواد گیاهی است که سیستم ایمنی بدن را تقویت کرده و از شما در مقابل بیماری ها محافظت می‌کند.

 


7- ماست کم چرب:
طبق تحقیقات انجام گرفته، محصولات لبنی به کاهش وزن کمک فراوانی می کنند.
افرادی که تحت رژیم های کم کالری هستند، و 3تا4 وعده مواد لبنی را جزء برنامه غذایی خود درآورده اند، نسبت به کسانی که با همان میزان کالری، مواد لبنی کمتری در رژیم غذایی خود داشتند؛ بسیار بیشتر وزن کم کردند. ماست کم چرب، منبع بسیار غنی از کلسیم است که توصیه می شود 450 میلی گرم از آن را روزانه مصرف کنید.

 


8-گوشت بوقلمون بدون چربی:

این ماده غذایی که جزء غذاهای محبوب بدنسازان است، چربی سوزی می کند. تحقیقات بسیاری ثابت کرده اند که پروتئین هم می تواند باعث بالا رفتن متابولیسم بدن شود، چربی بسوزاند و بافت های ماهیچه‌ای جدید در بدن بسازد تا شما کالری بیشتری بسوزانید. مصرف 3 اونس از سینه بوقلمون در یک وعده غذایی که بدون چربی و بدون استخوان و پوست باشد، حدودا 120 کالری در خود دارد که حاوی 26 گرم پروتئین کاهنده اشتها، یک گرم چربی و فاقد هرگونه چربی اشباع است.

 


9- آرد جو دوسر:
این ماده غذایی که برای سلامت قلب بسیار مفید است، جزء بهترین انواع کربوهیدرات به شمار می‌رود؛ چون منبع بسیار عالی از فیبر است که حلال چربی و مقابله کننده با کلسترول می باشد. این ماده غذایی معده شما را به خوبی پر نگاه می دارد و انرژی لازم برای انجام فعالیت ‌هایتان را به شما می‌دهد. از خوردن انواع آماده این ماده غذایی خودداری کنید؛ چون نوع تازه آن است که می تواند ویتامین ها، مواد معدنی و فیبر لازم برای بدنتان را تامین کند.

 


10- فلفل تند:
محققان دریافته اند که خوردن فلفل تند، متابولیسم بدن شما را بالا برده و اشتهایتان را تقلیل می دهد.
علت آن این است که کپسای سین (ماده موجود در فلفل) موقتا بدن را برای ترشح بیشتر هورمون‌های استرس زا تحریک می‌کند، که این عمل متابولیسم را بالا برده و باعث می شود که کالری بیشتری بسوزانید.

 


این 10 ماده غذایی مفید به طریق زیر به کاهش وزن کمک می کنند:
هریک از این مواد غذایی مفید برای کاهش وزن، معده تان را خوب پر کرده و با میزان کالری کمتر، گرسنگی شمار ا کاملا برطرف می کند.


میوه های تازه و آبدار، سبزیجات و سوپ، کالری های موجود در مواد غذایی را کاهش داده و باعث می شود بدون تجاوز از حد تعادل کالری ها، بیشتر بخورید.


میوه‌های پر فیبر، سبزیجات و حبوبات دستگاه گوارش شما را سلامت و سطح انسولین خونتان را در حد تعادل نگاه می‌دارد که باعث می شود چربی کمتر در بدن ذخیره شود.

 

 

 



 
تغذیه ورزشکاران(پنج شنبه 88 آذر 5 ساعت 8:42 صبح )

تغذیه ورزشکاران
در سال‌های اخیر به‌دلایل مختلف (سلامت و تناسب اندام) بسیاری از افراد، ساعاتی از شبانه‌روز را به ورزش کردن می‌پردازند و عده‌ای هم (خصوصاً آقایان) با توجه به توصیه مربیان خود در کنار ورزش از رژیم‌های غذایی خاصی استفاده می‌کنند. که بسیاری از این توصیه‌های رژیمی صحیح نمی‌باشند و ممکن است سلامت این ورزشکاران را به خطر بیندازد زیرا بسیاری از افرادی که از این توصیه‌ها استفاده می‌کنند ورزشکاران غیرحرفه‌ای هستند. 
ورزشکاران دو دسته‌اند: ورزشکاران حرفه‌ای و ورزشکاران غیرحرفه‌ای
 

 
ورزشکار حرفه‌ای به کسی می‌گویند که شغلش ورزش است، یعنی به‌طور تمام‌وقت در یک رشته ورزشی فعالیت دارد و برای مسابقه تمرین می‌کند، مانند فوتبالیست‌ها.
ولی افرادی که برای تفریح و سرگرمی و یا لاغر شدن ورزش می‌کنند، ورزشکار غیر حرفه‌ای‌ هستند.
ورزش‌ها هم دو دسته‌اند: ورزش‌های هوازی یا استقامتی مثل شنا، فوتبال، دو میدان؛ و ورزش‌های غیرهوازی یا قدرتی مثل کشتی، وزنه‌برداری، بدنسازی. این‌ها هم مشابه نیستند و هرکدام تغذیه خاص خود را دارند
هرچه‌قدر مدت ورزش بیشتر شود سوخت به سمت هوازی و استفاده از چربی می‌رود. در ورزش‌های بی‌هوازی که شدت ورزش افزایش می‌یابد بدن سوخت خود را از منابعی مانند غلات (نان، برنج، ماکارانی، سیب‌زمینی و ...) به‌دست می‌آورد.
عواملی که تعیین‌کننده سوخت عضلات در حین ورزش می‌باشند عبارتند از: شدت و مدت ورزش، تناسب اندام، جنس و دریافت غذایی.
نیازهای تغذیه‌ای ورزشکاران:
مهم‌ترین جزء ورزش انرژی است. افرادی که در برنامه تناسب اندام شرکت می‌کنند یعنی هفته‌ای سه‌بار و هر بار هم 30 تا 40 دقیقه ورزش می‌کنند همانند افراد نرمال باید انرژی دریافت کنند یعنی به ازای کیلوگرم وزن بدنشان، باید 25 تا 35 کیلوکالری دریافت ‌کنند و همچنان که ورزش شدیدتر می‌شود مقدار انرژی دریافتی نیز افزایش می‌یابد به‌گونه‌ای که یک ورزشکار حرفه‌ای باید تا 10000 کیلو‌کالری انرژی دریافت کند و برای تأمین انرژی مورد نیاز خود، ممکن است نیاز به مصرف مکمل‌های غذایی و غذاهای مخصوص ورزشکاران باشد. البته این مکمل‌ها نباید جایگزین رژیم‌غذایی شوند.
 
وعده‌های غذایی قبل از مسابقه

 
ورزشکارانی که صبح زود و بدون صبحانه ورزش می‌کنند دچار کاهش ذخایر گلیکوژن و خستگی می‌شوند. وعده غذایی قبل از مسابقه باید پرکربوهیدرات، غیرچرب و با هضم آسان باشد.
غذاهای مناسب برای قبل از مسابقه: نان تست و مربا، سیب‌زمینی، ماکارانی با سس گوجه، غلات با شیر بدون چربی، ماست کم‌چرب با طعم میوه و شکر. این غذاها را می‌توانید از 4 ساعت قبل از مسابقه مصرف کنید ولی توجه کنید که هرچه به زمان مسابقه نزدیک می‌شوید غذاهای دیرهضم‌تر مثل ماکارانی را استفاده نکنید.
15 دقیقه قبل از مسابقه نصف لیوان مایعات مصرف کنید.
مصرف کربوهیدرات در طول ورزش از خستگی پیشگیری نمی‌کند ولی خستگی را به‌تعویق می‌اندازد ولی مصرف بیش از حد کربوهیدرات (مثل گروه غلات) می‌تواند منجر به درد شکمی، نفخ و اسهال شود.
پس از ورزش به‌علت افزایش درجه حرارت بدن، اشتها کاهش یافته و ورزشکار نمی‌تواند غذا بخورد بنابراین استفاده از غذاهای مخصوص ورزشکاران و نوشیدنی‌های ورزشی توصیه می‌شود.
 
نیاز به مایعات

آب برای تنظیم درجه‌حرارت بدن ضروری است. استفاده از آب خالص برای ورزشکاران مناسب نیست چون طی ورزش بر اثر تعرق مواد بسیاری علی‌رغم آب از دست می‌رود، مخصوصاً اگر فعالیت ورزشی بیش از 2 ساعت طول بکشد. مصرف آب خالص حجم خون را افزایش می‌دهد، افزایش حجم خون باعث افزایش دفع آب به‌همراه سدیم از ادرار می‌شود در نتیجة دفع زیاد سدیم ورزشکار دچار گرفتگی عضلانی می‌شود.
آب سرد نسبت به آب گرم ارجح است زیرا خیلی سریع‌تر جذب می‌شود و سریع‌تر معده را ترک می‌کند. کسانی که در ارتفاعات بالا فعالیت بدنی انجام می‌دهند به مقدار بیشتری آب نیاز دارند. بعد از ورزش نوشیدنی‌های 6 تا 8 درصد ضروری است.
مقدار مایعات توصیه شده برای مردان 7/3 لیتر معادل 16 لیوان است و زنان 7/2 لیتر معادل 12 لیوان است البته برای ورزشکارانی که در هوای گرم ورزش می‌کنند نیاز حتی بیش از 10 لیتر در روز است. در صورت امکان نیاز به مایعات باید براساس نیاز به تعریق محاسبه شود.
قبل از ورزش به ورزشکاران الکل و کافئین را توصیه نمی‌کنیم چون باعث افزایش دفع ادرار می‌شوند.
کافئین باعث افزایش تحریک اسیدهای چرب می‌شود پس برای ورزش‌های استقامتی بهتر است. همچنین باعث افزایش قدرت انقباضی عضلات و کاهش خستگی می‌شود. این را نیز درنظر داشته باشید که غلظت ادراری بیش از 12 میلی‌گرم بر لیتر آن دوپینگ محسوب می‌شود ولی برای مشاهده فواید کافئین در ورزش می‌توانید 5/6 میلی‌گرم به ازای کیلوگرم وزن بدن معادل 455 میلی‌گرم کافئین و معادل 4 تا 5 فنجان قهوه مصرف کنید.
 
مکمل‌های ورزشی

 
مولتی‌ویتامین مینرال
ورزش‌های شدید و طولانی باعث تولید مواردی در بدن و آسیب‌های غشایی می‌شوند که نهایتاً باعث آسیب‌هایی به اندام‌های بدن می‌شوند بنابراین توصیه می‌شود به ورزشکاران که از ویتامین‌های ث، ایی، بتا‌کاروتن و مواد معدنی مثل روی و سلنیم استفاده کنند.
ویتامین‌های گروه ب، فولات و کلسیم و روی در ورزشکاران اهمیت زیادی دارد. در ورزش‌های سنگین نیز نیاز به ویتامین‌های گروه ب افزایش می‌یابد.
مکمل‌های پروتئینی
مصرف این پروتئین‌های مکمل مثل وی (پروتئین آب پنیر) منع نشده است ولی نباید بیش از حد مصرف شود زیرا باعث افزایش دفع آب و کم‌آبی می‌شود. بار کلیوی و دفع کلسیم را افزایش می‌دهد
کراتین
دفع این ماده از کلیه‌ها نیاز به آب دارد پس ورزشکار نباید بیش از 5 گرم در روز مصرف کند تا دچار عوارض کم‌آبی نشود. مکمل‌‌یاری کراتین در بسیاری از ورزشکاران به سبب افزایش احتباس آب در بدن سبب افزایش وزن می‌شود.
اسیدهای آمینه شاخه‌دار
مصرف این مواد به‌مقدار کم به‌تنهایی یا به‌همراه کربوهیدرات پس از ورزش می‌تواند سبب بهبود تعادل نیتروژن، پروتئین‌سازی، کاهش آسیب ماهیچه‌ای و افزایش ایمنی شود. البته جایگزین کردن اسیدهای آمینه با پروتئین رژیم غذایی باعث کمبود آهن، روی، نیاسین(ب3) و تیامین (ب2) می‌شود
 
 
حاشیه‌های ورزش

امروزه استفاده از داروهای نیروزا در ورزش رواج یافته است به‌گونه‌ای که حتی افرادی که به‌صورت حرفه‌ای نیز ورزش نمی‌کنند با توجه به توصیه مربیان ورزشی خود این داروها را استفاده می‌کنند. در این بخش مواردی را در رابطه با عوارض جانبی این داروها ذکر می‌کنیم:
استروئید‌های آندروژنیک آنابولیک
امروزه استفاده از مکمل‌های آنابولیک و دیگر داروهای مرتبط برای حفظ ساختار بدن و بالا بردن قابلیت ورزشی افزایش یافته و استفاده از آن‌ها بدون توجه به عوارض جانبی‌شان رو به افزایش است. به‌عنوان مثال تستوسترون- تستوسترون هورمون اصلی جنس مذکر است .این هورمون عملکردهای مختلفی در مراحل گوناگون زندگی دارد .تستوسترون بسیاری از روندهای فیزیولوژیک در یک مرد بزرگسال از جمله متابولیسم پروتئین عضله، عملکردهای جنسی و شناختی، متابولیسم لیپیدهای پلاسما و استخوان و ... را تنظیم می‌کند. بر‌خلاف تصور عموم، مصرف خوراکی استروئید آنابولیک خطرناک‌تر از تزریق است
بر اساس گزارشات علمی، مصرف استروئید آنابولیک منجر به افزایش بیماری‌های قلبی و عروقی همانند افزایش فشار خون البته خفیف و زودگذر، احتباس مایع، افزایش خطر ترمبوز، افزایش کلسترول بد خون و کاهش کلسترول خوب خون، خطر انفارکتوس، خطر مرگ ناگهانی می‌شود و همچنین با آتروفی بیضه، کاهش تولید تستوسترون، ناتوانی جنسی و سرطان پروستات باعث کاهش باروری می‌شود از عوارض روانی آن می‌توان نوسانات خلق، افزایش تحریک‌پذیری، حالت پرخاشگری، افزایش سرخوشی مرضی، رفتارهای ضداجتماعی، خودکشی و وابستگی و اعتیاد را نام برد. علی‌‌رغم موارد ذکر شده در بالا عوارض پوستی، ماهیچه‌ای و استخوانی و همچنین کوتاه‌‌قدی، افزایش میل جنسی مردان، افزایش رشد سینه در مردان، ضعف سیستم ایمنی، افزایش استعداد به عفونت ویروس ایدز و هپاتیت ب را نیز در بر دارد.
داروهای محر ک سیستم اعصاب مرکزی
ابتداً این داروها برای بهبود کارآیی در روز مسابقه به‌کار رفتند .در گذشته تصور می‌شد که این داروها با اثرات افزاینده کارآیی در فعالیت‌های قدرتی انفجاری و رویدادهای استقامتی همراه باشند، چرا که ظرفیت ورزش شدید با مصرف این داروها افزایش یافته و حساسیت فرد در برابر درد کاهش می‌یابد. با این وجود، شواهد علمی ناچیزی برای اثبات اثرات مثبت محرک‌ها بر کارآیی وجود دارد
آمفتامین
عوارض جانبی: عوارض جانبی اصلی شامل اغتشاش ذهنی، تعریق، تپش قلب، تنفس سریع، و همچنین پرفشار خونی، تپش قلب، درد عضلانی و مفصلی هستند. کاربرد طولانی مدت آمفتامین با اختلالاتی در قلب و وقفه رشد در نوجوانان همراه است .‌مصرف مزمن دوزهای بالا ممکن است سبب مجموعه‌ای از تغییرات شخصیتی ماندگار مانند هذیان و توهم شود مصرف این دارو اعتیادآور است. و مرگ ناگهانی در ورزش یکی از عوارض چشمگیر مصرف این دارو است.
هورمون رشد
عوارض جانبی:
شامل تورم دست‌ها و پاها، نمای خشن صورت، مشکلات دندانی، درد مفصلی، احتباس ما‌یع و تعریق بیش از حد هستند. عوارض جانبی همچنین شامل افزایش خطر دیابت شیرین و پرفشار خونی، احتباس آب، مشکلات استخوانی، اختلالات قاعدگی، ناتوانی جنسی می‌باشد البته بعضی از عوارض با قطع مصرف دارو قابل برگشت است.

داروهای ادرارآور
داروهای ادرارآور مایع را از بدن خارج می‌کنند و در طب برای دفع مایع مازاد در اختلالات مختلف کاربرد دارند ورزشکاران ممکن است به سه دلیل این داروها را مورد سوءمصرف



 
علم تغذیه در کشتی(پنج شنبه 88 مرداد 8 ساعت 11:58 صبح )

کاهش، حفظ و افزایش وزن در کشتی‌گیران

به گزارش روابط عمومی فدراسیون کشتی؛ مطلب آموزشی زیر در مورد کاهش، حفظ و افزایش وزن کشتی‌گیران توسط دکتر رامین امیرساسان پزشک تغذیه تیم‌های ملی کشتی آزاد و فرنگی تألیف شده است

 

عوارض کاهش آب بدن بر روی سلامتی (روش کاهش وزن سریع با استفاده از سونا،تعریف و نخوردن آب):

1-    ایجاد اختلال در تنظیم حرارت بدن.

2-    از دست رفتن الکترولیت‌ها و اختلال در ریتم قلبی.

3-    اختلالات در عملکرد کلیوی.

4-    کاهش قدرت و استقامت و ظرفیت بی‌هوازی .

5-    خستگی زود رس.

6-    کاهش تمرکز و قدرت تصمیم‌گیری.

7-    افت عملکرد.

اثرات منفی در دوره‌های تکراری کاهش وزن:

1-    خطر افزایش وزن.

2-    تجمع چربی در قسمت فوقانی بدن.(چربی احشایی)

3-    اختلالات چربی و لیپوپروتئین.

4-    مشکلات تولید مثلی.

5-    اختلالات مواد معدنی استخوانی.

 

ملاحضات عملی برای کاهش وزن:

1-    در رده وزنی قابل دستیابی رقابت کنید و در رده وزنی غیر منطقی قرار نگیرید.

2-    قبل از فصل مسابقات ، وزن را کم کنید و آن را تدریجاً کم کنید تا چربی از بین برود.

3-    اگر لازم است 10درصد وزن بدنتان کاهش یابد ، قبل از مسابقات تدریجاً 6درصد آن را کم کنید و در آخر 4درصد آن را با کم کردن آب بدن در عرض 24 تا 48 ساعت قبل از مسابقه کاهش دهید.

4-    در طی تمرینات و دوره‌های کاهش ، برای حفظ ذخایر گلیکوژنی ، رژیم حاوی مواد قندی مصرف کنید.

5-    در صورت محدودیت غذایی بای کاهش وزن ، مکمل‌های ویتامینی و مواد معدنی مصرف کنید.

6-    دوره‌های زمانی بین وزن‌کشی و رقابت را برای جایگزینی ذخایر انرژی و آب به حداکثر برسانید.

7-    بلافاصله بعد از تمرین از نوشیدن آب‌میوه ، نوشابه،شربت‌های شیرین و ... پرهیز کنید.(آب خالص بنوشید)

8-    نوشابه گازدار، سس ، ماءالشعیر، غذاهای سرخ کردنی ،برنج در نهار و شام، کره و شیرینی را از غذاهای خود حذف کنید.

9-    غذا را با سوپ و سالاد شروع کنید.

10-    غذا را به آهستگی بخورید و هر لقمه غذا را در دهان 20 تا 30 بار بجوید و موقع خوردن غذا از تماشای تلویزیون خودداری کنید و حرف زدن را به حداقل برسانید و به غذا خوردن توجه کنید.

11-    پرخوری در یک وعده غذایی بسیار مضر بوده و چربی‌ساز می‌باشد.

12-    از انواع سبزیجات ، کاهو، کلم ، هویج ، و امثال آن در هر وعده غذایی استفاده کنید.

 

ملاحضات عملی برای افزایش وزن:

1-    به وعده‌های اصلی مخصوصاً صبحانه توجه کنید.

2-    بلافاصله بعد از تمرین نوشیدنی پر کربوهیدرات به همراه پروتئین مصرف کنید.برای مثال شیرعسل، شکلات‌های پروتئین‌دار، سفیده تخم مرغ آب‌پز با آب‌میوه یا غذای کامل.

3-    میان وعده‌ها را با کیفیت کنید:(میان وعده صبح، عصرانه (قبل از تمرین)، لقمه‌های آخر شب.

4-    برای لقمه‌های آخر شب یک لیوان شیر با انجیر یا ... تاکید می‌شود.

5-    خواب کافی و به موقع در شب بسیار تاکید می‌شود در غیر اینصورت تمرین و تغذیه تاثیری نخواهد داشت.

6-    در کل برای افزایش وزن فرمول اصلی شامل تمرینات ورزشی قدرتی + رژیم پرپروتئین (حداکثر تا 2 گرم پروئین به ازای هر کیلوگرم وزن بدن در روز) + مولتی ویتامین در صبحانه.

7-    مصرف خودسرانه مکمل را کنار بگذارید و در صورت لزوم با مدیر تغذیه تیم مشاوره کنید.

8-    حد مجاز افزایش وزن ، یک کیلو در هفته است.

9-    افزایش وزن با پرخوری مساوی است با افزایش چربی که در ورزش کشتی به‌هیچ‌وجه مطلوب نیست.

 



 
ورزش بانوان(دوشنبه 87 اسفند 5 ساعت 8:6 صبح )


از آنجا که برروی ورزشکاران زن تحقیقات دقیق و گسترده ای صورت نگرفته است،یک اتفاق نظر کلی در مورد سطح عملکرد آنها وجود ندارد.وجود اختلافات فیزیولوژیک و نیز ساختاری بین جنس زن و مرد هم مزید بر علت شده است.اما با توجه به آنچه که تا به امروز میدانیم،به تعدادب از خصوصیات و ویژگی های جنس مونث در ارتباط با ورزش و فعالیت بدنی اشاره میکنیم
.
اگر چه بر اساس نظر سنجی ها،اکثر ورزشکاران زن معتقد به افت عملکرد بدنی در جریان دوران قاعدگی هستند،اما از لحاظ فیزیکی زنان بوده اند که در طی زمان قاعدگی قادر به شکستن رکورد های جهانی شده اند.
فعالیت ورزشی شدید باعث کاستن سطح استروژن خون میشود،اما لزوماً روی سطح عملکرد بدنی اثری نمی گذارد.
در تمرینات با شدت برابر،اختلافی در میزان بروز آسیبهای ناشی از ورزش در زن ومرد دیده نمیشود.
قرص های ضد بارداری احتمالاً سبب تغییرات چشمگیر فیزیولوژیک در بدن زن می شوند،اما تاثیر عمده ای روی عملکرد فرد نخواهند گذاشت.
حاملگی در 2 تا 3 ماه اول،اثر منفی روی عملکرد نمی گذارد.لابد میدانید در المپیک سال 1956 ملبورن،3 تن از برندگان مدال طلا حامله بودند.حتی بعد از طی حاملگی اگر وضعیت جسمی و شکل پیش از حاملگی زن بازگردد،مشکلی در رقابتهای ورزشی نخواهد داشت.
ورزش سبب بهبود دانسیته(تراکم)استخوانی زنان نمیشود بلکه فقط سبب حفظ آن میگردد.در صورت مصرف مقادیر کافی کلسیم،ورزش احتمالاً در شکل گیری استخوانهای قویتر کمک خواهد کرد.هیچ محدودیت سنی برای شرکت در ورزشهای استقامتی وجود ندارد.حتی زنان80 ساله هم توانایی شرکت منظم در دوهای ماراتن را دارند،گرچه که مدت زمان طی شده بیشتر خواهد بود.دقیقاً معلوم نیست که آیا زنان سریعتر می دوند یا مردان،فقط می دانیم که در ازای هر دهه عمر،زنان توانایی سرعت بخشی در دویدن به میزان 14 متر در دقیقه دارند.در حالیکه این رقم برای مردان 7 متر در دقیقه است البته با توجه به اختلافات فیزیکی به نظر نمیرسد که زنان توانایی غلبه بر مردان در مسافتهای کوتاه را داشته باشند.اما عکس این موضوع در دوهای در مسافت طولانی صدق می کند که به نظر میرسد به علت چربی بالاتر موجود در بدن زنان است که به عنوان منبع انرژی عمل میکند.به علاوه تعریق ران در دماهای بالاتر بدنی،سبب حفظ و نگهداری بیشتر آب بدن خواهد شد.
آیا بین مردان و زنان ورزشکار اختلافات فیزیولوژی وجود دارد؟
بله این اختلافات در زمینه سیستم اسکلتی و عوامل بیومکانیکی نمود دارند.ورزشکاران زن بطور معمول(ولی نه همیشه)کوچکتر و کوتاهتر بوده،لگنی پهن تر دارند،زانوها به داخل متمایل شده و ساق پاها انحنای کمتری دارند.این خصوصیات از جمله مواردی است که احتمال ایجاد بعضی از آسیبها مانند دردهای کشککی-رانی را بالا میبرد.ورزشکاران زن درصد بالاتری از چربی بدن داشته و حدود30 درصد قدرت عضلانی کمتری نسبت به مردان دارند که خصوصاً مربوط به اندام فوقانی است.اما در هر صورت به رشته ورزشی خاص است تا اینکه جنسی خاص عاملشان باشد.
آیا ورزش کردن برای زنان سودمند است؟
تمرینات منظم ورزشی دارای فواید مشابهی در زنان و مردان است.یعنی کاهش فشار خون،پایین آوردن تعداد ضربان قلب و افزایش ظرفیت هوازی همراه با کاهش درصد چربی بدن،تمام تمام موارد فوق به پیشگیری از آترواسکلروز و بیماریهای قلبی کمک میکنند.به علاوه ورزشهای توام با اعمال وزن روی بدن،سبب تقویت استخوانها و جلوگیری از پوکی استخوان می شوند.
در چه مواردی بانوان نباید ورزش کنند ؟
زمانی تصور میشد که ورزش شدید به سیستم تولید مثل زنان آسیب وارد میکند.در ضمن عقیده داشتند که زنان خصوصاً در جریان عادت ماهیانه نباید ورزش کنند.امروزه خلاف هر دوی این موارد ثابت شده است.
اثرات ورزش روی قاعدگی
ورزشکاران زن مستعد اختلالات قاعدگی از جمله تأخیر در شروع آن،فقدان اولیه و ثانویه ،افزایش فاصله بین دو سیکل قاعدگی و فقدان تخمک گذاری می باشند.مثلاً فقدان قاعدگی در 3 تا 5 درصد کل جمعیت رخ میدهد اما در 15تا60 درصد زنان ورزشکار مشاهده میشود.از جمله علل آن وزن پایین بدن،از دست دادن سریع وزن،شروع سریع ورزشهای سنگین،تغذیه ناکافی در مقایسه با احتیاج به انرژی و وجود استرس های فیزیکی و روانی است.
خطر فقدان قاعدگی در چیست؟
در صورت فقدان قاعدگی به مدت طولانی،خطر کاهش دانسیته استخوانی و ایجاد پوکی استخوان زودرس وجود دارد.به نظر میرسد سایر اختلالات قاعدگی ناشی از ورزش هم در کاهش دانسیته استخوان در دراز مدت موثر باشند.فقدان هورمون استروژن،لااقل به صورت تئوریک سبب بالا رفتن چربیهای خون و ایجاد آتروسکلروز زودرس میشود.پس درمان مناسب اختلالات قاعدگی اهمیت بسزایی دارد.
بهترین راه جلوگیری از حاملگی در یک زن ورزشکار در سنین باروری چیست؟
در کل روشهای متعددی برای جلوگیری از بارداری وجود دارد.یکی از قابل پذیرش ترین این روشها،استفاده از قرصهای ضدبارداری است که با توجه
به نس
ل جدید آنها که دارای تعادل مناسبی از هورمونهای استروژن و پروژسترون است،دارای عوارض کمتری میباشند.از جمله فواید دیگر آنان میتوان به رفع علائم دردناک پیش از شروع قاعدگی،کاهش آنمی فقر آهن،ضایعات خوش خیم پستانی،بیماریهای التهابی لگن،کیستهای تخمدانی و رماتیسم مفصلی اشاره کرد.به هر حال در صورت نیاز،از طریق مشاوره با پزشک نوع و نحوه مصرف دارو معلوم خواهد شد
.
فواید فعالیت بدنی و ورزش در یک زن باردار
انجام تمرینات منظم بدنی در طی حاملگی سبب بهبود خواب،بالا رفتن حس اعتماد به نفس،کاهش شدت و یا بروز درد کمر و وریدهای واریسی،جلوگیری از افزایش بیش از حد وزن و حفظ سطح آمادگی بدنی مادر میشود.اگرچه از لحاظ تئوریک،ورزش شدید در جریان حاملگی میتواند سبب ایجاد آسیب هایی به نوزاد و یا مادر شود.با توجه به تحقیقات انجام شده لزومی به کاهش شدت ورزش در زن باردار حس نمی شود.
چه ورزشهایی در یک حاملگی سالم و بی خطر توصیه میشوند؟از انجام
چه ورزشهایی باید خودداری کرد؟آیا شکل ورزش برای تمام زنان باردار یکسان است؟

در جریان حاملگی،ورزشهای با شدت کم تا متوسط انجام میشود.ورزش منظم(حداقل 3 بار درهفته)به شکلهای مقطع ترجیح داده میشود.
بعد از سه ماه اول حاملگی از ورزش در حالت خوابیده به پشت خودداری ورزند.چرا که این حالت سبب کاهش برون ده قلبی در بعضی زنان میشود.در ضمن دوره های طولانی مدت ایستادن هم توصیه نمیشود.
در صورت احساس خستگی باید ورزش را قطع کنند.اصولاً فعالیت تا حدی توصیه میشود که به خستگی نیانجامد.ورزشهای بدون وزنه مثل دوچرخه سواری و شنا با حداقل خطر آسیب به مادر و جنین همراه بوده و میتوانند
تا پایان دوران حاملگی ادامه یابند
.
انجام هر گونه ورزش که با خطر برخورد ضربه و آسیب به شکم هر ماه باشد،ممنوع است.خصوصاً در سه ماه آخر حاملگی،با توجه به وزن رحم حامله و نیز اضافه وزن،مادر باید مراقب از دست دادن تعادل بدن،ناشی از تغییر در محور ثقل باشد.
باید رژیم غذایی مناسب در جریان حاملگی و ورزش تأمین شود،به علاوه تأمین آب مورد نیاز بدن داراری اهمیت است.
ورزشهای دوران حاملگی وابسته به وضعیت هر فرد تفاوت خواهد کرد.نوع این ورزشها بسته به سطح آمادگی بدنی قبلی خانم باردار،وضعیت
پزشکی وی،در دسترس بودن وسایل تمرینی و ترجیح خود وی است
.
قطع ورزش در صورت وجود هر یک از علائم زیر توصیه میشود:تنگی نفس،سردرد،ضعف عضلانی،تهوع،خستگی،درد قفسه سینه،درد پشت،درد لگن،اشکال در راه رفتن،کاهش فعالیت جنین،انقباضات متوالی رحم،خونریزی از واژن و ترشح مایع آمنیوتیک.
منع مطلق انجام ورزش در حین حاملگی شامل موارد زیر است:خونریزی های اخیر رحمی،دیسترس جنینی،بیماریهای قلبی،سابقه سقط یا زایمان زودرس(بیش از یکبار)،فشار خون حاملگی دیابت و بیماری کلیوی کنترل نشده،پارگی اخیر پرده ها.
از شیرجه زدن در آب،رفتن به مکانهای با ارتفاع زیاد و اکسیژن کم،شنا در آب بسیار گرم یا بسیار سرد و اسکی روی آب نیز خودداری شود

 
تاثیر نماز بر کارآمدی چرخش خون در مغز(یکشنبه 87 بهمن 6 ساعت 5:29 عصر )
تاثیر نماز بر کارآمدی چرخش خون در مغز

دیده شده بسیاری از مسلمانان بزرگسال که از زمان کودکی به اقامه‌ی نماز مشهور بوده اند، در سن پیری و با داشتن عمرهای بالا، تا حد زیادی از سلامت جسمانی و عقلی قابل قبولی برخوردارند.
این پژوهش، تلاش‌های علمی انجام شده را بررسی نموده، با تحلیل و بهره‌برداری از دست‌آورد‌های این تحقیقات، به دنبال رسیدن به هدف مقاله است. هدف این تحقیق، توجه دادن به حقیقتی مهم است: عبادت‌های اسلامی فواید جسمی روشنی برای بدن انسان دارد. این پژوهش به دنبال بیان تاثیرات مثبت حرکات نماز در چرخش خون در مغز و مقارنه‌ی تاثیرات نماز با تاثیر جایگزین‌های آن در اثر انجام ورزش است به ویژه این که انجام ورزش یکی از وسایل متعارف برای حفظ سلامتی بدن است، در این تحقیق به دست‌آورد پژوهش‌های انجام شده‌ی دیگر در گذشته، تکیه شده. بیشتر این تحقیقات برگرفته از تلاش‌های علمی اندیشمندان جهان غرب می‌باشد به همین دلیل هم می‌توان این پژوهش را، نامه‌ا‌ی سرگشاده‌ به جهان غرب دانست.
این پژوهش به بررسی فایده‌ی فرمان الهی به شروع نماز، در سن کودکی می‌پردازد. آغاز نماز در این سن، باعث می‌شود کودک، نماز را به خوبی به جا آورد و به انجام نماز به شکل صحیح، عادت کند. انجام صحیح حرکات نماز، باعث پدید آمدن بیشترین تاثیرات مطلوب بر بدن خواهد شد.
با توجه به این که مغز یکی از مهم‌ترین اعضای بدن به شمار می‌رود، وظیفه‌ی آن به میزان زیادی به جریان چرخش خون بستگی دارد. جریان چرخه‌ی خون، تغذیه کننده‌ی مغز می‌باشد. چرخه‌ی خون ویژگی‌هایی دارد که همین ویژگی‌ها نشاط و پویایی مغز را تامین می‌کند. یکی از این ویژگی‌ها وجود چرخه‌ی ذخیره‌ای است که در مواقع اضطراری و مورد نیاز، به کار می‌افتد.(1)
همچنین دارای نظامی خودکار برای تنظیم چرخه‌ی خون در مغز می‌باشد که ثبات جریان خون به مغز را در شرایط گوناگون تضمین می‌کند.(2)
بر اساس تحلیل انجام شده در این پژوهش‌ها، مشخص شده که گونه‌های مختلف ورزش به چرخه‌ی خون در مغز آسیب می‌رساند. به عکس نماز که یکی از وظایف دینی اسلامی است، فواید بسیاری در این زمینه دارد. ورزش بدنی از این جهت که خون را به شکل مستقیم از مغز سرقت می‌کند و برای تغذیه‌ی عضلات دیگر به کار می‌گیرد، به چرخه‌ی خون در مغز ضرر می‌زند. این تغذیه‌ی عضلانی به حساب تغذیه‌ی خونی مغز گذاشته می‌شود.(3)
همچنین در نتیجه‌ی سرعت گرفتن عملیات تنفسی در هنگام انجام ورزش، معدل دی‌اکسید‌کربن در خون، پایین می‌آید که پیامد آن، آرام‌تر شدن جریان خون به سمت مغز است، زیرا نسبت دی‌اکسید‌کربن در خون یکی از مهمتر‌ین عوامل جریان خون به سمت مغز به شمار می‌آید.(4)
گزارش‌های علمی فراوانی وجود دارد که حاکی بی‌هوشی ورزشکاران هنگام فعالیت ورزشی یا بلافاصله بعد از ورزش است، در حالی که این بی‌هوشی‌ها هیچ گونه سابقه‌ی بیماری قلبی را به همراه نداشته. این گزارش‌ها نیز آسیب‌رسانی ورزش به فرآیند خون رسانی مغزی را تایید می‌کند.(5)
همچنین گزارش‌های گوناگون دیگری، بیانگر پایین آمدن نیروهای اعتدالی در بسیاری از ورزشکاران می‌باشد که سرزنش بیشتری را نسبت به مساله‌ی ورزش برانگیخته است.(6)
اضافه بر این سکته‌های قلبی متعدد در هنگام ورزش - در ورزشکاران بیمار و ورزشکاران سالم- تایید‌گر نظریه‌ی آثار نامناسب برخی ورزش‌های خشن می‌باشد.(7)
از سوی دیگر به نظر می‌رسد، حرکات نماز بر جریان خون در مغز، تاثیرات مثبت فراوانی داشته باشد. در هنگام سجده با متمایل شدن سر به سمت پایین، جریان خون به سمت مغز افزایش می‌یابد همچنین خم شدن بدن بر روی خود هنگام سجده، به جهت‌گیری خون از اطراف بدن به سمت اعضای درونی و مغز کمک می‌کند.(8) اضافه بر این،هنگام سجده و تمایل سر به سمت پایین، معدل دی‌اکسید‌کربن در خون به شکل فیزیولوژیک افزایش می‌یابد. این حالت در نتیجه‌ی فشار اعضای دستگاه گوارشی بر ریه پدید می‌آید. بالا رفتن نسبت دی‌اکسید‌کربن در خون باعث اضافه شدن جریان خون به سمت مغز خواهد شد.(9)
همچنین خم‌شدن مکرر سر به پایین در هنگام رکوع و سجود؛ سپس بالا آمدن سر هنگام ایستادن و نشستن، کمک می‌کند از نظام خودکار توازن جریان خون به مغز، مراقبت بیشتری شود. مشهور این است که این نظام خودکار اعتدالی، با افزایش سن، فرسوده می‌شود.(10)
نظام خودکار توازن جریان خون در مغز، در هنگام سجده، عکس‌العمل دو گانه‌ای از خود نشان می‌دهد: در ابتدای سجده‌ی، مانع جریان خون اضافه‌ به مغز می‌شود. این حالت باعث آمادگی مغز برای دریافت جریان بیشتر خون می‌شود. جلوگیری ابتدایی از جریان خون به مغز به جریان چرخش احتیاطی خون به مغز، این فرصت را می‌دهد تا برای فعالیت و عملکرد خود آماده شود. در مرحله‌ی بعد، به خون اضافه اجازه داده می‌شود به سمت مغز جریان پیدا کند و سرانجام در جایگاه‌های ذخیره خون توزیع شود. به این صورت، از این کارکرد مهم احتیاطی مراقبت می‌شود. کارکردی که بنابر مشهور با افزایش سن و پیری، تضعیف می‌شود و چه بسا بی‌توجهی و عدم به کارگیری هم در این ضعیف شدن موثر باشد.(11)
این عکس‌العمل دوجانبه‌ی نظام خودکار چرخش خون در مغز، در هنگام سجده، ما را به سمت فهم بهتری از فایده‌ی انجام فرمان الهی در نماز هدایت می‌کند. از نظر فقهی حرکات نماز باید به گونه‌ای با آرامش انجام شود که از انجام این حرکات مطمئن شویم. تنها در این صورت است که فایده‌ی مطلوب حرکات نماز نسبت به چرخش خون در مغز به دست می‌آید. با انجام آرام حرکات نماز به هر یک از عکس‌العمل‌های چرخش خونی فرصت داده‌ایم تا متناسب با هر یک از حرکات نماز، در مجرای صحیح خود قرار بگیرد.
بر اساس توضیحات بالا، روشن می‌شود که نماز در اسلام، تاثیرات روشنی بر جریان خون در مغز دارد، از انجام وظیفه‌ی جایگاه‌های ذخیره‌ی خون در مغز و همچنین از نظام خودکار چرخش خون در مغز محافظت می‌نماید.
این تحقیق مدعی فهم علت وجوب حرکات نماز در اسلام نیست. شاید رسیدن به چنین فهمی برای هیچ‌کس عملی نباشد ولی در عین حال تلاش دارد برخی تاثیرات ناشناخته‌ی نماز بر چرخش خون در مغز را ملموس نماید. بر اساس گفته‌های بالا، می‌توان نتیجه گرفت چند لحظه سجده در بارگاه الهی می‌تواند بسیاری از آثار مضر فعالیت‌های روزانه و ورزش را بر چرخش خون در مغز، از بین ببرد و از انواع تمرین های مختلف ورزشی بی نیاز سازد.
علی رغم بیان این فواید روشن، این تاثیر، تنها فایده‌ی جسمی نماز نیست، چه این که اگر تمام فواید جسمی نماز را هم در نظر بگیریم، این فواید برترین فایده‌ی نماز نخواهد بود. در حقیقت فواید معنوی نماز را باید بزرگترین نوآوری این واجب الهی دانست.
در پایان لازم به تذکر است که هدف این پژوهش، تشویق به ترک ورزش نیست؛ بلکه در دوره‌ا‌ی که اشتیاق به پزشکی جایگزین و درمان‌های طبیعی در حال رشد است، نگا‌ه‌ها را به توجهی جدی‌تر به سوی اسلام و رسالت بزرگ آسمانی آن فرامی‌خواند، اسلامی که تمامی فرمان‌هایش به مصلحت انسان است



 
انسان برای دویدن آفریده شده نه اسب(یکشنبه 87 آذر 24 ساعت 6:10 عصر )


 گوردون معتقد بود که انسان در مسافت‌های طولانی توانایی رقابت با اسب را دارد. این شد که گوردون و دوستانش تصمیم گرفتند این نظریه را به معرض آزمایش بگذارند و مسابقه‏ ماراتنی بین اسب و انسان ترتیب دادند که از آن موقع -سال ???? میلادی- تا کنون هر سال برگزار می‏شود. نظر شما چیست؟ آیا انسان در مسافت‌های طولانی توانایی رقابت با اسب را دارد؟

بد نیست نگاهی به نتایج این مسابقه در چند سال اخیر بیندازیم:
 
 
همچنانکه می‏بینید در سال‌های ???? و ???? میلادی انسان برنده‏ این مسابقه بوده است. اما آیا این امکانپذیر است؟ آیا واقعاً انسان دو پا توانایی رقابت با اسب چهارپایی -که به نظر می‏رسد فقط برای دویدن آفریده شده- را دارد؟

جالب اینجاست که گروهی از پژوهشگران بر این باورند که انسان در مسافت‌های طولانی و در شرایط مناسب نه تنها از اسب، بلکه از هر دونده‏ قهار دیگری که در سیارهی زمین زندگی می‏کند -از سگ، گرگ و کفتار گرفته تا آهوهای آفریقایی- جلو خواهد زد! آنها اعتقاد دارند این «انسان» است که آناتومی اندام‌هایش نشان می‏دهد که عملاً برای دویدن آفریده شده، کاری که اجداد میلیونها سال قبل ما به صورت تمام وقت در علفزارهای آفریقا و در تعقیب شکار انجام می‏دادند.

در حالی که حرارت بالای ناشی از دویدن، هر جانور دیگری را پس از طی مسافت‌های طولانی از پا می‏اندازد بدن بدون پوشش مو یا پشم انسان به او کمک می‏کند سریع‏تر از بقیهی جانوران گرمای ناشی از فعالیت شدید بدنی را دفع کند و بتواند مسافت‌های طولانی‏تری را با دویدن طی کند.

البته این نظریه مخالفانی نیز دارد، مثلاً عده‏ای معتقدند که نداشتن دم، ضعف بزرگی است که باعث می‏شود انسان‌ها نتوانند حین دویدن‌های سریع تعادل خود را همانند دیگر دوندگان دنیای وحش حفظ کنند.
 


 
 

اثرات درمانی ورزش بر مشکلات و بیماری‌های روانی


ورزش، به‌خصوص ورزش‌های هوازی، که به طور مستمر و مداوم انجام می‌گیرد، به کاهش اختلالات عصبی و عاطفی کمک می‌نماید و از بروز بسیاری از اختلالات و بیماری‌های روانی پیشگیری و مقابله کرده و بسیاری از عوارض آنها را درمان و یا کاهش دهد.


  آمار جهانی نشان داده که در حدود 25% مردم از افسردگی و اضطراب و دیگر اختلالات روحی به درجات ضعیف تا متوسط رنج می‌برند و ورزش یکی از جدیدترین رویکردها به درمان مشکلات روانی به‌خصوص اضطراب و افسردگی است. ثابت شده است که ورزش و فعالیت بدنی موجب کاهش اضطراب و افسردگی و تنظیم و تعدیل میزان استرس و حتی تغییرات شخصیتی به صورت پیدایش دیدی مثبت‌تر نسبت به زندگی می‌شود.   


  سیمونز[1] و همکارانش در سال 1985 در پژوهشی میان افراد میان‌سان نشان دادند، افرادی که ورزش می‌کردند کمتر دچار اضطراب، فشار عصبی، افسردگی و خستگی می‌شدند و نیروی بیشتری نسبت به افراد گروه کنترل داشتند. همچنین نشان داده شده است که تنش عصبی، افسردگی، عصبانیت، خستگی و آشفتگی، همگی متعاقب فعالیت‌های بدنی کاهش می‌یابند. در حالی که نیروی ذهنی افزایش می‌یابد. (مورگَن[2]، 1980)


  انجمن بین‌المللی روانشناسی ورزش (ISSP) در بیانیه‌ای اعلام کرده است، هر چند 20 تا 30 دقیقه ورزش ممکن است برای کاهش استرس کافی باشد، اما 60 دقیقه ورزش فواید روانی بیشتری را ایجاد می‌کند. و مطابق با نظریات کالج آمریکایی طب ورزشی (ACSM) ورزشی که 20 تا 30 دقیقه و حداقل 3 بار در هفته و با شدت 60 تا 90 درصد حداکثر ضربان قلب ، فواید روانی بیشتری را دارد.[3]


 ورزش و کنترل هیجان


  روان‌شناسان و دانشمندان فیزیولوژی معتقدند که هیجانات روانی منفی مادر بیماری‌ها است. التهاب و هیجان هنگامی که در انسانی پیدا شود، آتشی است که شعله‌های آن وجود صاحبش را خاکستر می‌کند. اثر تخریبی هیجان به گونه‌ای است که یونانیان باستان عقیده داشتند که به وقت بروز یک هیجان، روح به نوعی موقتاً از بدن خارج می‌شود. کمبود ویتامین‌ها، زخم معده، جنون و دیوانگی، بیماری‌های اعصاب، بیماری‌های روانی و همه از هیجان سرچشمه می‌گیرد.


  مجله لایف می‌نویسد: 99 درصد از اختلافات زناشویی در نتیجه هیجانات آنی است. و طبق آمار[4]، 60 درصد از حمله‌های عصبی در اثر عصبانیت و هیجان ناگهانی است. دکتر آلکسیس کارل[5] می‌گوید: «عدم تعادل دستگاه عصبی احشایی، بیماری‌های معده و روده را سبب می‌شود.» و دکتر ادوارد بودلسکی ثابت کرده است که: بیماری قند مستقیماً از هیجانات عصبی حاصل می‌شود، که تعادل شیمیایی بدن را به هم می‌زند.[6]


  ورزش با مقاوم کردن اعضای داخلی و سیستم ایمنی بدن، از بروز این‌گونه هیجان‌ها مقابله و در صورت وجود هیجان آن را آرام می‌کند. همچنین بوسیلة تقویت سیستم اعصاب و تسکین اسپاسم‌های عصبی، به مقابله با بیماری‌های عصبی برمی‌خیزد.[7]


ستیز با استرس


  در موقعیت فشارهای روانی و هیجانی، تمام سیستم‌های بدن اعم از سیستم عصبی و خودکار، سیستم هورمونی درون‌ریز، سیستم قلبی ـ عروقی و ... برای عکس‌العمل مناسب بسیج می‌شوند. و در اثر آن هورمون‌های استرس‌ از جمله آدرنالین در خون آزاد شده و میزان فشار خون و کلسترول خون افزایش می‌یابد، و قلب و ریه‌ها تندتر انجام وظیفه می‌کنند. در این شرایط اگر فعالیت بدنی و به خصوص ورزش هوازی انجام گیرد، تمام دستگاه‌ها و سیستم ایمنی بدن نیرومند و مقاوم شده و روند عکس‌العمل و ستیز آنها با عامل استرس‌زا تسهیل و اصلاح می‌شود، و هیچ عارضه جانبی برای بدن به وجود نمی‌آید.


  آدرنالین و هورمون‌های دیگر استرس، باعث می‌شوند تا بیش از حد هشیار باشیم؛ به همین علت، گاهی حتی پس از بین رفتن عامل استرس‌زا، بازگشت به حالت طبیعی دشوار می‌شود. این هورمون‌ها هنوز بدن را در حالت مقابله، فشار و انقباض عضلات باقی‌ می‌گذارند. این جا است که به یاری ورزش نیازمند می‌شویم. پیاده‌روی، دوچرخه‌سواری، شنا و حتی نرمش‌های کششی قادرند، سیستم اعصاب را به حالت طبیعی برگردانده و آدرنالین را از سیستم گردش خون بیرون رانند. این تمرینات عضلات را شل کرده و ضربان قلب را افزایش می‌دهند و باعث بهبودی جریان گردش خون می‌شوند؛ و متعاقب آن، این هورمون‌ها از سیستم بدن شسته شده و بدن به حالت طبیعی و تعادل برمی‌گردد.


  یکی از متخصصین بهداشت روانی می‌نویسد: «ورزش جسمی، آثار منفی استرس را به شیوه‌های مختف کاهش می‌‌دهد:


در درجه اول، هورمون‌های وارد شده در جریان خون به هنگام استرس را مصرف می‌کند و خطر آنها را در تحت تأثیر قرار دادن دستگاه ایمنی بدن کاهش می‌دهد.


در درجه دوم: تنش متراکم شده در ماهیچه‌ها را آزاد می‌سازد.


و بالاخره، ورزش نیرو، نرمی و قدرت بدنی را افزایش می‌دهد و مقاومت دستگاه قلبی ـ عروقی را زیادتر می‌کند.»[8]


  از عوارض روانی استرس می‌توان اضطراب، عدم اعتماد به نفس، درخودماندگی، احساس ناامیدی، انزوای اجتماعی و خودداری از شرکت در فعالیت‌های جسمی و تمرینات ورزشی را نام برد؛ دور باطلی که موجب تشدید خطر آ‌ن می‌شود. البته، تلاش در جهت مخالف آن و شرکت کردن در فعالیت‌های بدنی و ورزشی به خصوص از نوع تمرینات هوازی و در محیط‌های طبیعی، گامی است برای کاهش دادن استرس و برطرف کردن عوارض آن.


درمان افسردگی


  ورزش از رویکرد‌های نسبتاً جدید در درمان افسردگی به شمار می‌رود، که اثر ضدافسردگی آن توجه زیادی را به خود جلب کرده است. ورزش یکی از مهمترین عوامل کاهش افسردگی و یا پیشگیری از به وجود آمدن آن می‌باشد. پژوهش‌ها نشان می‌دهند که ورزش، می‌تواند برای افسردگی تدبیر درمانی مؤثری باشد؛ تا آنجا که گفته می‌شود، ورزش خود درمانی افسردگی است. (استولرمن[19]، 1994) نتایج تحقیقات دیگری نیز حاکی است، که ورزش به اندازه دارو درمانی و شناخت درمانی در معالجة افسردگی مؤثر است.[20] در یک تحقیق آینده‌نگر معلوم شد که ورزشکاران، چه آنان که خود در تحقیق شرکت کرده‌ بودند، و چه آنان که به طور تصادفی در آزمون شرکت داده شده بودند (گروه آزمایشی)، کمتر از گروه کنترل که ورزش نمی‌کردند، دچار افسردگی شدند. (رامیز[21] و همکاران، 1978؛ مک کان[22] و همکارش، 1984)[23]


در مورد اینکه ورزش تا چه سطح و درجه‌ای از افسردگی نافع است، پژوهش‌ها نشان داده که ورزش منظم یک روش درمانی مؤثر و ارزشمند برای درمان افسردگی خفیف تا متوسط است، و ممکن است در درمان علایم جانبی اختلالات شدید افسردگی نیز مفید باشد. نورث و همکارانش در سال 1990 با به کار بردن تکنیک فراتحلیلی دریافتند که فعالیت ورزشی برای همه انواع اختلالات افسردگی مفید است. انجمن بین‌المللی روانشناسی ورزش (ISSP)، با درنظر گرفتن بیانیه انستیتوِ ملی بهداشت روانی آمریکا اعلام کرده است، که ورزش می‌تواند عامل فرعی و کمکی برای درمان تخصصی افسردگی شدید باشد.


  عدم فعالیت بدنی ممکن است همراه با علائمی از افسردگی باشد. (فارمر[24]، 1988) پسران کمتر از دختران مستعد افسردگی هستند، و روان‌پزشکان معتقدند که این امر تا حدودی به علت عادت پسران به فعالیت و ورزش کردن است.


اگر افراد افسرده به صورت منظم ورزش کنند، بهبود چشم‌گیری در علایم زیست ـ رفتاری آنها به وجود خواهد آمد و در نتیجه آشفتگی و غم و اندوه کمتری را احساس کرده و به آرامش روانی دست پیدا می‌کنند، و خواب بهتر و آسوده‌ای را خواهند داشت.


  فعالیت‌های تفریحی و ورزشی، به خصوص از انواع هوازی و شادی‌بخش آنها، می‌تواند از جهت‌های مختلف از ایجاد افسردگی پیشگیری و آن را درمان کنند:


اولاً، ورزش درست در جهت مخالف حالت‌های افسردگی، با انرژی‌بخشی و کم‌کردن فشارهای عضلانی و ایجاد انگیزه و روحیه بهتر، میل به فعالیت‌های لذت‌بخش همچون معاشرت، تفریح و ... را افزایش داده و احساس خستگی و تنبلی و احساس منفی و بدبینانه به زندگی را مرتفع می‌سازد.


ثانیا، با افزایش ترشح ماده شیمیایی شادی‌آور و لذت‌بخش به نام اندروفین، مشکل اساسی فرد افسرده (ناتوانی در کسب لذت) را از بین می‌برد.


ثالثاً، سطح «تریپتوفانِ»[25] خون را بالا می‌برد. تریپتوفان اسید آمینة پیش‌ساز سروتونین است. مطالعات بیانگر این مطلبند که تریپتوفان و پیش‌ساز دیگر سروتونین به نام «5ـ هیدروکسی تریپتوفان» اثر ضدافسردگی دارند.


روان‌پزشکان معتقدند، در حالت افسردگی تعادل شیمیایی بدن به هم ریخته، فعالیت بعضی از آمین‌های مغزی مانند «نوراپی نفرین» کم می‌شود. همچنین شواهد آزمایشگاهی متعددی وجود دارد که بیانگر کمبود مقدار سروتونین یا پایین بودن فعالیت آن در مغز افراد افسرده است.[26] ورزش ترشح این ناقلین عصبی را افزایش داده و همچون داروهای ضدافسردگی که فعالیت سروتونین را در مغز تحریک می‌کنند، عمل می‌کند. و خلق و خوی فرد را نیز بهتر می‌کند.


رابعاً، با تقویت و مقاوم کردن ارگانیسم و با ارمغان آوردن بهداشت جسمی و تندرستی، آن دسته از عوارض جسمی مثل سردرد، دل‌درد، بی‌اشتهایی، یبوست و ... را رفع می‌کند، و در نهایت به افسردگی غلبه می‌کند.



 
 

اثرات درمانی ورزش بر مشکلات و بیماری‌های روانی


  ورزش، به‌خصوص ورزش‌های هوازی، که به طور مستمر و مداوم انجام می‌گیرد، به کاهش اختلالات عصبی و عاطفی کمک می‌نماید و از بروز بسیاری از اختلالات و بیماری‌های روانی پیشگیری و مقابله کرده و بسیاری از عوارض آنها را درمان و یا کاهش دهد.


  آمار جهانی نشان داده که در حدود 25% مردم از افسردگی و اضطراب و دیگر اختلالات روحی به درجات ضعیف تا متوسط رنج می‌برند و ورزش یکی از جدیدترین رویکردها به درمان مشکلات روانی به‌خصوص اضطراب و افسردگی است. ثابت شده است که ورزش و فعالیت بدنی موجب کاهش اضطراب و افسردگی و تنظیم و تعدیل میزان استرس و حتی تغییرات شخصیتی به صورت پیدایش دیدی مثبت‌تر نسبت به زندگی می‌شود.   


  سیمونز[1] و همکارانش در سال 1985 در پژوهشی میان افراد میان‌سان نشان دادند، افرادی که ورزش می‌کردند کمتر دچار اضطراب، فشار عصبی، افسردگی و خستگی می‌شدند و نیروی بیشتری نسبت به افراد گروه کنترل داشتند. همچنین نشان داده شده است که تنش عصبی، افسردگی، عصبانیت، خستگی و آشفتگی، همگی متعاقب فعالیت‌های بدنی کاهش می‌یابند. در حالی که نیروی ذهنی افزایش می‌یابد. (مورگَن[2]، 1980)


  انجمن بین‌المللی روانشناسی ورزش (ISSP) در بیانیه‌ای اعلام کرده است، هر چند 20 تا 30 دقیقه ورزش ممکن است برای کاهش استرس کافی باشد، اما 60 دقیقه ورزش فواید روانی بیشتری را ایجاد می‌کند. و مطابق با نظریات کالج آمریکایی طب ورزشی (ACSM) ورزشی که 20 تا 30 دقیقه و حداقل 3 بار در هفته و با شدت 60 تا 90 درصد حداکثر ضربان قلب ، فواید روانی بیشتری را دارد.[3]


 ورزش و کنترل هیجان


  روان‌شناسان و دانشمندان فیزیولوژی معتقدند که هیجانات روانی منفی مادر بیماری‌ها است. التهاب و هیجان هنگامی که در انسانی پیدا شود، آتشی است که شعله‌های آن وجود صاحبش را خاکستر می‌کند. اثر تخریبی هیجان به گونه‌ای است که یونانیان باستان عقیده داشتند که به وقت بروز یک هیجان، روح به نوعی موقتاً از بدن خارج می‌شود. کمبود ویتامین‌ها، زخم معده، جنون و دیوانگی، بیماری‌های اعصاب، بیماری‌های روانی و همه از هیجان سرچشمه می‌گیرد.


  مجله لایف می‌نویسد: 99 درصد از اختلافات زناشویی در نتیجه هیجانات آنی است. و طبق آمار[4]، 60 درصد از حمله‌های عصبی در اثر عصبانیت و هیجان ناگهانی است. دکتر آلکسیس کارل[5] می‌گوید: «عدم تعادل دستگاه عصبی احشایی، بیماری‌های معده و روده را سبب می‌شود.» و دکتر ادوارد بودلسکی ثابت کرده است که: بیماری قند مستقیماً از هیجانات عصبی حاصل می‌شود، که تعادل شیمیایی بدن را به هم می‌زند.[6]


  ورزش با مقاوم کردن اعضای داخلی و سیستم ایمنی بدن، از بروز این‌گونه هیجان‌ها مقابله و در صورت وجود هیجان آن را آرام می‌کند. همچنین بوسیلة تقویت سیستم اعصاب و تسکین اسپاسم‌های عصبی، به مقابله با بیماری‌های عصبی برمی‌خیزد.[7]


ستیز با استرس


  در موقعیت فشارهای روانی و هیجانی، تمام سیستم‌های بدن اعم از سیستم عصبی و خودکار، سیستم هورمونی درون‌ریز، سیستم قلبی ـ عروقی و ... برای عکس‌العمل مناسب بسیج می‌شوند. و در اثر آن هورمون‌های استرس‌ از جمله آدرنالین در خون آزاد شده و میزان فشار خون و کلسترول خون افزایش می‌یابد، و قلب و ریه‌ها تندتر انجام وظیفه می‌کنند. در این شرایط اگر فعالیت بدنی و به خصوص ورزش هوازی انجام گیرد، تمام دستگاه‌ها و سیستم ایمنی بدن نیرومند و مقاوم شده و روند عکس‌العمل و ستیز آنها با عامل استرس‌زا تسهیل و اصلاح می‌شود، و هیچ عارضه جانبی برای بدن به وجود نمی‌آید.


  آدرنالین و هورمون‌های دیگر استرس، باعث می‌شوند تا بیش از حد هشیار باشیم؛ به همین علت، گاهی حتی پس از بین رفتن عامل استرس‌زا، بازگشت به حالت طبیعی دشوار می‌شود. این هورمون‌ها هنوز بدن را در حالت مقابله، فشار و انقباض عضلات باقی‌ می‌گذارند. این جا است که به یاری ورزش نیازمند می‌شویم. پیاده‌روی، دوچرخه‌سواری، شنا و حتی نرمش‌های کششی قادرند، سیستم اعصاب را به حالت طبیعی برگردانده و آدرنالین را از سیستم گردش خون بیرون رانند. این تمرینات عضلات را شل کرده و ضربان قلب را افزایش می‌دهند و باعث بهبودی جریان گردش خون می‌شوند؛ و متعاقب آن، این هورمون‌ها از سیستم بدن شسته شده و بدن به حالت طبیعی و تعادل برمی‌گردد.


  یکی از متخصصین بهداشت روانی می‌نویسد: «ورزش جسمی، آثار منفی استرس را به شیوه‌های مختف کاهش می‌‌دهد:


در درجه اول، هورمون‌های وارد شده در جریان خون به هنگام استرس را مصرف می‌کند و خطر آنها را در تحت تأثیر قرار دادن دستگاه ایمنی بدن کاهش می‌دهد.


در درجه دوم: تنش متراکم شده در ماهیچه‌ها را آزاد می‌سازد.


و بالاخره، ورزش نیرو، نرمی و قدرت بدنی را افزایش می‌دهد و مقاومت دستگاه قلبی ـ عروقی را زیادتر می‌کند.»[8]


  از عوارض روانی استرس می‌توان اضطراب، عدم اعتماد به نفس، درخودماندگی، احساس ناامیدی، انزوای اجتماعی و خودداری از شرکت در فعالیت‌های جسمی و تمرینات ورزشی را نام برد؛ دور باطلی که موجب تشدید خطر آ‌ن می‌شود. البته، تلاش در جهت مخالف آن و شرکت کردن در فعالیت‌های بدنی و ورزشی به خصوص از نوع تمرینات هوازی و در محیط‌های طبیعی، گامی است برای کاهش دادن استرس و برطرف کردن عوارض آن.


درمان افسردگی


  ورزش از رویکرد‌های نسبتاً جدید در درمان افسردگی به شمار می‌رود، که اثر ضدافسردگی آن توجه زیادی را به خود جلب کرده است. ورزش یکی از مهمترین عوامل کاهش افسردگی و یا پیشگیری از به وجود آمدن آن می‌باشد. پژوهش‌ها نشان می‌دهند که ورزش، می‌تواند برای افسردگی تدبیر درمانی مؤثری باشد؛ تا آنجا که گفته می‌شود، ورزش خود درمانی افسردگی است. (استولرمن[19]، 1994) نتایج تحقیقات دیگری نیز حاکی است، که ورزش به اندازه دارو درمانی و شناخت درمانی در معالجة افسردگی مؤثر است.[20] در یک تحقیق آینده‌نگر معلوم شد که ورزشکاران، چه آنان که خود در تحقیق شرکت کرده‌ بودند، و چه آنان که به طور تصادفی در آزمون شرکت داده شده بودند (گروه آزمایشی)، کمتر از گروه کنترل که ورزش نمی‌کردند، دچار افسردگی شدند. (رامیز[21] و همکاران، 1978؛ مک کان[22] و همکارش، 1984)[23]


در مورد اینکه ورزش تا چه سطح و درجه‌ای از افسردگی نافع است، پژوهش‌ها نشان داده که ورزش منظم یک روش درمانی مؤثر و ارزشمند برای درمان افسردگی خفیف تا متوسط است، و ممکن است در درمان علایم جانبی اختلالات شدید افسردگی نیز مفید باشد. نورث و همکارانش در سال 1990 با به کار بردن تکنیک فراتحلیلی دریافتند که فعالیت ورزشی برای همه انواع اختلالات افسردگی مفید است. انجمن بین‌المللی روانشناسی ورزش (ISSP)، با درنظر گرفتن بیانیه انستیتوِ ملی بهداشت روانی آمریکا اعلام کرده است، که ورزش می‌تواند عامل فرعی و کمکی برای درمان تخصصی افسردگی شدید باشد.


  عدم فعالیت بدنی ممکن است همراه با علائمی از افسردگی باشد. (فارمر[24]، 1988) پسران کمتر از دختران مستعد افسردگی هستند، و روان‌پزشکان معتقدند که این امر تا حدودی به علت عادت پسران به فعالیت و ورزش کردن است.


اگر افراد افسرده به صورت منظم ورزش کنند، بهبود چشم‌گیری در علایم زیست ـ رفتاری آنها به وجود خواهد آمد و در نتیجه آشفتگی و غم و اندوه کمتری را احساس کرده و به آرامش روانی دست پیدا می‌کنند، و خواب بهتر و آسوده‌ای را خواهند داشت.


  فعالیت‌های تفریحی و ورزشی، به خصوص از انواع هوازی و شادی‌بخش آنها، می‌تواند از جهت‌های مختلف از ایجاد افسردگی پیشگیری و آن را درمان کنند:


اولاً، ورزش درست در جهت مخالف حالت‌های افسردگی، با انرژی‌بخشی و کم‌کردن فشارهای عضلانی و ایجاد انگیزه و روحیه بهتر، میل به فعالیت‌های لذت‌بخش همچون معاشرت، تفریح و ... را افزایش داده و احساس خستگی و تنبلی و احساس منفی و بدبینانه به زندگی را مرتفع می‌سازد.


ثانیا، با افزایش ترشح ماده شیمیایی شادی‌آور و لذت‌بخش به نام اندروفین، مشکل اساسی فرد افسرده (ناتوانی در کسب لذت) را از بین می‌برد.


ثالثاً، سطح «تریپتوفانِ»[25] خون را بالا می‌برد. تریپتوفان اسید آمینة پیش‌ساز سروتونین است. مطالعات بیانگر این مطلبند که تریپتوفان و پیش‌ساز دیگر سروتونین به نام «5ـ هیدروکسی تریپتوفان» اثر ضدافسردگی دارند.


روان‌پزشکان معتقدند، در حالت افسردگی تعادل شیمیایی بدن به هم ریخته، فعالیت بعضی از آمین‌های مغزی مانند «نوراپی نفرین» کم می‌شود. همچنین شواهد آزمایشگاهی متعددی وجود دارد که بیانگر کمبود مقدار سروتونین یا پایین بودن فعالیت آن در مغز افراد افسرده است.[26] ورزش ترشح این ناقلین عصبی را افزایش داده و همچون داروهای ضدافسردگی که فعالیت سروتونین را در مغز تحریک می‌کنند، عمل می‌کند. و خلق و خوی فرد را نیز بهتر می‌کند.


رابعاً، با تقویت و مقاوم کردن ارگانیسم و با ارمغان آوردن بهداشت جسمی و تندرستی، آن دسته از عوارض جسمی مثل سردرد، دل‌درد، بی‌اشتهایی، یبوست و ... را رفع می‌کند، و در نهایت به افسردگی غلبه می‌کند.



 










   1   2      >




بازدیدهای امروز: 1  بازدید

بازدیدهای دیروز:9  بازدید

مجموع بازدیدها: 279889  بازدید


» لینک دوستان من «
» لوگوی دوستان من «
» آرشیو یادداشت ها «
» اشتراک در خبرنامه «